Karty tarota

Karty Tarota, to chyba najlepiej rozpoznawalny i cieszący się największym uznaniem sposób czytania kosmicznych praw i odsłaniania (a także – oswajania) przyszłości. Odpowiedzi na wszystkie pytania, zawarte są na 78 ponumerowanych i odpowiednio nazwanych kartach, które ułożone w konkretnych rozkładach – otwierają okno na świat, o którego istnieniu nie wiedzieli nawet najznakomitsi filozofowie i naukowcy.

To jak i gdzie narodziły się karty Tarota – nie jest do końca pewne. Miłośnicy okultystycznych teorii spiskowych stawiają na starożytny Egipt, którego losy determinowane były przecież przez działania różnych bogów i przypisanych im sił nadprzyrodzonych. Bardziej ostrożni w osądach historycy uznają natomiast, że powstanie Tarota zainspirowały średniowieczne malowidła, przedstawiające różne, religijne święta i obrzędy. Pewne jest to, że pierwsze, do tej pory odkryte wzmianki na temat kart Tarota, ich siły i znaczenia konkretnych rozkładów – pochodzą z Włoch. Tam właśnie, w Italii – około roku 1500, karty Tarota były… grą hazardową zwaną „tarocci”. Ponoć amatorzy tej rozrywki, w przerwach między kolejnymi rundami – zabawiali się w losowanie konkretnych kart i odgadywanie ich znaczeń.

Kolejne światło, na tajemniczą historie Tarota rzuca wiek XVII, w którym to Francuz Jacque Vieville skojarzył 22 karty Arkan Wielkich z 22 literami alfabetu hebrajskiego, udowadniając tym samym, że pierwowzorem kart mogła być „Księga Bożych Tajemnic”. „Księgę…” otrzymał podobno sam Adam z rąk Archanioła…

W konsekwencji takiej religijnej powagi, powstawały też nowe interpretacje obrazów, które tradycyjnie umieszczane były na kartach Tarota. Wspomniane „obrazy” to nie są zwykłe malunki, ale ikony – wielowymiarowe, tajemnicze, osadzone w konkretnej doktrynie ezoterycznej. Zrozumienie tej głębi jest pierwszym krokiem do zrozumienia sensu i istoty magi zaklętej w kartach Tarota. Sucha nauka konkretnych rozkładów (które często oscylują wokół potężnych układów matematycznych i takich też praw, jak choćby rozkład oparty o ciąg Fibonacciego) to za mało. W Tarocie najważniejsza jest medytacja, otwartość umysłu i znajomość kontekstu historycznego, który wskazuje właściwą drogę interpretacji wróżb.